Hurlumhei- det dei kalla matrestar for ei heil veka paa Framnes (bildekaos).

Heisann alle saman! Ferien vaar paa Filippianen er blitt lenger enn forventa. Mykje regn har gjort at alle dei fire flyavgangane vaare fraa Busuanga til Manila er blitt kansellert. Difor har me no nokre ekstra dagar paa den vaate ferieoeya Palawan. Som de sikker ser, saa ete og drikke me paa Gjensidige sin rekning. Liv Bodil ete godt, og eg (Ingrid) er difor litt bekymra for om eg faar ho med meg heim igjen, eller om eg maa betala overvekt for jento.

Liv Bodil, med sin frimodigheit, er no ein viktig del av Cebu pacific airlines- teamet (flyselskapet vaaras ut hit). Sekretaer Heie hadde gjeve ho grundig innfoering i kva ho skulle spoerja om. Som de sikkert ser, har ho mange spyrjemaal og dei ansatte er tydeleg begynt aa kjeda seg av prate hennar. OBS! Merk daake karen i gult og svart. Han er kanskje ein mann de vil moeta paa Boemlo i framtida;)

Byen Coron, som me no bur i (paa oeya Busuanga). For dei av daake som no tenkjer "Stakkars jenter", vil me berre sei at det ligge meir by til hoegre for bilde.

Ein liknande baat frakta oss ut til Sangat Island.

Bambushytta vaar paa Sangat Island.

Foerestill deg kor fint det ville vore her med sol. Me droeymer framleis om det:)

Kjaere mamma Ersland og mamma Heie. Daake lurer jo alltid paa om me er aaleina ute i den store verda, difor gjorde me ein liten innsats for aa roa nervene daakas. Paa flyplassen i Manila fann amerikanske Ryan oss, og tok godt vare paa oss fram til Busuanga. Han er no dratt sin veg igjen, men han er med oss i tankane (hehe).

Her kommer Julius som alle vil se...

Her er den toerre rullebanen som me no ligg aa droeymer om. Me treng nemleg ein tilnaerma toerr rullebane for aa klara aa koma oss til Manila med fly. Me seier ikkje nei takk til boenn for rullebanen og veret (de kan godt inkludera oss ogsaa dersom de vil).

Vakre Anette paa strandpromenaden paa Sangat Island.

Velkomsdrinksen. Ikkje spel full Ingrid. Det er berre kokonoettmelk (sitat Liv Bodil)

Velkomsten me fekk paa Sangat Island, Palawan. Takk skal du ha!

Fire frimodige apekattar inntok bambushytta vaaras, og aat opp all chipsen. Her spring den eine for livet..

Eit av dei mange buffetmaaltida.

Etter fire vaate dagar paa Sangat Island, var me paa ei litt stoere oey (Busuanga). Fire gongar har me gjort eit forsoek paa aa ta flyet her i fraa til Manila, men utan hell. Vaeret har hindra oss, og difor bur me no i byen Coron. Markedet gjev oss den foeden me treng, men reine truser er det verre med.... :D Takk til mamma'n til Liv Bodil som har laert oss aa bruka underbuksene paa begge sidene naar det skortar paa reint undertoey. Det raadet kjem godt med no... knis!

Sidan me ikkje har faatt hoeve til aa bli brune, tenkte me at me ville koma fullkomen kvite heim igjen. Difor er me no begynt aa bruka saapa med "whitening". Sjekk resultatet!